We houden allemaal van onze kat en willen hem het beste geven. Nu is een ziekte of afwijking helaas nooit volledig uit te sluiten, maar gelukkig kun je er zelf wel het nodige aan doen om de kans hierop te verkleinen. Niet alleen door het nemen van belangrijke (vaak simpele) voorzorgsmaatregelen, maar ook door het vroegtijdig herkennen van symptomen kun je jezelf en je kat veel leed en ellende besparen.

 

 

Preventieve zorg (het voorkomen van een ziekte of afwijking):

Het voorkomen van ziektes is altijd beter dan het moeten toepassen van curatieve zorg, of terwijl het beter maken van een dier dat al ziek is.

·       Het is verstandig om minimaal één keer per jaar met je kat naar de dierenarts te gaan. Tijdens dit bezoek kan de dierenarts je kat zijn jaarlijkse vaccinatie en een algehele gezondheidscontrole geven. Hier ziet de dokter of er enige afwijkingen zijn en of er veder onderzoek nodig is.

 

·       Het is ook verstandig om een kat van acht jaar of ouder jaarlijks een bloedonderzoek te laten doen. Omdat deze katten wat ouder zijn is de kans groter dat zij ziektes oplopen of leiden aan een aandoening. Denk hierbij aan suikerziekte en problemen aan de nieren, hier wordt later wat dieper op ingegaan.

 

Hieronder staan een aantal ziektes waarvoor een kat ingeënt moet worden en hoe vaak.

 

Leeftijd	Niesziekte	Kattenziekte	Rabies	Fip
Elk jaar	*****
Om de 2 jaar		*****
Buitenland			*****
In overleg				*****

 

Niesziekte: Niesziekte wordt veroorzaakt door een besmettelijk virus bij katten. Geïnfecteerde katten gaan, de naam zegt het al, niezen, snotteren en krijgen vieze ogen. Niesziekte kan snel verergeren en ervoor zorgen dat een kat doodziek wordt. Ook kan niesziekte chronisch worden. Hierdoor is het aan te raden om jaarlijks de vaccinatie te halen.

 

Kattenziekte:  Het is een infectie van het maag-darmkanaal die veroorzaakt wordt door het Feline parvovirus (FPV). Katten kunnen geïnfecteerd worden door direct contact met andere katten, of indirect via uitwerpselen, vlooien, of de mens (kleding). Het virus is erg stabiel en niet erg gevoelig voor de meeste reinigings- en ontsmettingsmiddelen en blijft lang hangen in de omgeving. Als u een kat heeft gehad met kattenziekte kan uw huis nog jarenlang gevaarlijk zijn voor andere katten.

 

Symptomen van kattenziekte:

·             Braken

.             Diarree

.             Uitdroging

.             Plotselinge dood bij (jong-)volwassen katten met niesziekte-achtige klachten

.             Abortus en hersenschade bij kittens

Het is ernstige buikpijn, heftig braken, (bloederige) diarree en daardoor uitdroging. Katten met kattenziekte hebben koorts en maken een zieke indruk.

 

Rabiës: Rabiës of ook wel hondsdolheid is een ziekte dat door gegeven wordt door middel van contact met besmette dieren en dan voornamelijk het speeksel. Rabiës wordt veroorzaakt door een virus dat de hersenen aantast.

De ziekte wordt via het bloed door het lichaam verspreid en komt vervolgens aan in de hersenen. Als de ziekte eénmaal de hersenen heeft bereikt beginnen de symptomen.

 

Symptomen:

·       Rustige katten kunnen onrustig worden en katten die van nature speels en actief zijn kunnen    juist kalmer worden. (Gedragsverandering)

·       De dieren krijgen verlammingen. Dit heeft speekselen tot gevolg, gezien de kat niet meer kan slikken door verlamming van de slikspieren.

·       Agressiviteit kan voorkomen maar dit is niet altijd het geval.

·       Ook watervrees is een vrij typisch symptoom maar komt ook niet altijd voor.

·       Koorts

·       Spiertrillingen

·       Krampen

·       Overdreven reacties op fel licht en harde geluiden

·       Coma

 

Rabiësvaccinatie: de dieren moeten 6 maanden voor het vertrek een bloedtest krijgen waaruit blijkt dat er genoeg antistoffen zijn opgebouwd door de vaccinatie. Dit betekent dat men de kat moet laten vaccineren 7 maanden voor vertrek.

 

FIP: FIP is een ernstige ziekte bij katten die wordt veroorzaakt door een veelvoorkomend diarreevirus (coronavirus). Dit diarreevirus is eigenlijk helemaal niet zo gevaarlijk voor de kat: na een dagje diarree zijn de meeste katten er verder niet ziek van. Bij enkele katten verandert de onschuldige darmvorm van het virus in een kwaadaardige variant die ontstekingen elders in het lichaam veroorzaakt. Deze ziekte noemen we FIP (Feliene Infectieuze Peritonitis, besmettelijke buikvliesontsteking van de kat). Deze ziekte is wel ernstig.

 

Natte vorm van FIP: Bij de natte vorm van FIP staat er veel vocht in de buikholte van de kat. Ook het borstvlies kan ontstoken zijn: er staat dan vocht in de borstkas.

 

Droge vorm van FIP: Bij de droge vorm van FIP worden organen aangetast zoals de lever, nieren, darmen, hersenen of het ruggenmerg. Sommige dieren hebben een mengvorm: nat en droog.

 

Symptomen:

Natte vorm

-        Bolle buik: vocht in de buikholte.

-        Benauwdheid: vocht in de borstholte.

 

Droge vorm:

-        De verschijnselen afhankelijk van de organen die worden aangetast.

-        Troebele ogen, bloed of pus in de ogen bij een oogontsteking.

-        Afwijkend gedrag bij een ontsteking van de hersenen.

-        Benauwdheid bij aantasting van de longen.

-        Geelzucht bij aantasting van de lever.

-        Bleekheid bij bloedarmoede.

-        Nierfalen bij aantasting van de nieren.

 

 

Behandeling: Behandeling van FIP is meestal niet succesvol en de ziekte is bijna altijd dodelijk. Wel kan met ondersteunende therapie de kwaliteit van leven verhoogd en de levensduur verlengd worden. Deze ondersteunde therapie kan bestaan uit het wegzuigen van het ontstekingsvocht uit de borst- of buikholte, het geven van sondevoeding, infusen en antibiotica voor secundaire infecties. Sommige katten zijn geholpen met medicijnen die de afweer beïnvloeden of onderdrukken (prednison, prednisolon of dexamethason). Virus remmende middelen en interferon lijken niet te werken.

 Mensen met huisdieren gaan doorgaans minder vaak naar de huisarts en hebben ook minder last van stress. Helaas kunnen mensen soms ook ziek worden van hun dier. Dieren kunnen namelijk ziekteverwekkers bij zich dragen waar ook mensen ziek van kunnen worden. Zulke ziekten worden zoönosen genoemd.

 

 

Kattenkrabziekten: Van een kattenkrab kan een mens ziek worden. Met name kinderen en mensen met een verminderde weerstand kunnen ziek worden. Via de kattenkrab krijgen ze de bacterie Bartonella binnen. De kat wordt met deze bacterie besmet door een vlo en vlooienpoepjes. Een goede vlooienbestrijding is dus aan te raden. Mensen krijgen kattenkrabziekte door krabben en beten van katten. Waarschijnlijk zijn de mondholte en de klauwen van geïnfecteerde katten besmet geraakt met bacteriën tijdens het zichzelf poetsen, waarbij vlooienpoepjes worden opgenomen. Symptomen van kattenkrabziekte bij de kat: De katten met kattenkrabziekte zijn niet ziek. Toch kan de kat de bacterie bijna 2 jaar bij zich dragen.

Als de kat om een andere reden een verminderde weerstand heeft, kan de bacterie bij de kat wel symptomen geven:

-        Koorts

-        Vergrote lymfeklieren

-        Tandvleesontsteking

-        Ontstekingen in het oog

-        Ontsteking van de hartkleppen

-        Bloedarmoede

-        Blaasontsteking

-        Verminderd vruchtbaar.

 

Behandeling van kattenkrabziekte: Een behandeling van een kat met kattenkrabziekte vermindert het aantal bacteriën. De bacterie verdwijnt echter niet uit de kat. Een behandeling wordt daarom alleen aanbevolen voor katten die:

-        Zelf ziek zijn door kattenkrabziekte.

-        Dieren die contact hebben met mensen met een verminderde weerstand.

De belangrijkste preventie die u uw kat kunt geven is om regelmatig te ontvlooien.

 

Spoelwormen: De moedermelk van de kat bevat spoelwormlarven. Elke kitten begint zijn / haar leven dus met spoelwormen. Een klein aantal wormen blijft, ondanks  goede ontworming, in het lichaam achter. Als een poes later zelf kittens krijgt, zullen deze wormen haar kittens weer besmetten. Oudere kittens en volwassen katten worden besmet met spoelwormen en andere wormen door het eten van microscopisch kleine wormlarven uit de omgeving. De larven worden in de darm van de kat volwassen en leggen eitjes, die de omgeving weer besmetten.

 

Symptomen:

-        Wormen verminderen de conditie van een kat.

-        Vooral met spoelwormen besmette kittens groeien slecht. Ze blijven mager, maar kunnen               desondanks een 'dik' buikje hebben.

-        Ze kunnen diarree en gasvorming krijgen omdat wormen de darmwerking verstoren.

-        Soms braken de dieren de wormen uit.

-        Of ze hoesten de larven op als deze op hun trektocht door het lichaam de longen passeren,             waarna ze worden doorgeslikt.

-        Bij volwassen katten merkt u meestal niets van een spoelworminfectie.

-        Soms is er sprake van wat dunne ontlasting en zijn ze niet optimaal in conditie. Een infectie             is dan alleen aan te tonen door microscopisch onderzoek van de ontlasting op de                               aanwezigheid van wormeitjes.

 

Ontwormen: Kittens worden standaard ontwormd op de leeftijd van 3, 5 en 7 weken. Ontworm de kittens daarna maandelijks tot ze 6 maanden oud zijn. Zolang de kittens nog bij hun moeder zijn, raden wij u aan om de poes steeds tegelijk met de kittens te ontwormen. Vanaf de leeftijd van 6 maanden is het raadzaam een dier 4 keer per jaar te ontwormen.Er zijn verschillende soorten ontwormingsmiddelen op de markt. Er zijn pasta’s, tabletten en spot-on (druppel in de nek).

-        Sommige middelen mogen wel gegeven worden aan kittens, andere mogen pas op latere                 leeftijd worden toegepast.

-        Sommige middelen mogen tijdens de dracht worden gegeven, andere middelen niet.

-        Sommige middelen werken ook tegen vlooien, oormijt en lintwormen.